Op het trainingskamp in Slenaken werd ik tijdens een wandeling door de toenmalige Trainer Renee van Eck te kennen gegeven dat ik niet zomaar in de basis zou staan.

De twee seizoenen onder hem waren geen succes.

Er werd besloten om 2 maal in de week s' middags om half vier te gaan trainen.

Er werd vanuit de spelersraad geprotesteerd, omdat de uren  die verlet werden, niet werden vergoed.

Ik persoonlijk moest 4 uur per week inleveren, dat noemde men betaald voetbal.

In het seizoen 1973-1974 werd ik topscoorder van Helmond Sport met 17 doelpunten.

Op het einde van het seizoen werd een afscheidavond georganiseerd, voor de spelers die geen contract meer kregen.

Co Prins die op de Steenweg in Helmond een dump zaak had, zorgde voor de attenties.

Een aantal weken later werd ik gebeld door heer de Kimpe en verzocht mij naar zijn woning te komen.

Ik trof daar de Trainer (Renee van Eck) aan, deze vertelde mij dat ik het komende seizoen in het tweede elftal moest beginnen.

Ik vroeg wat de transfersom zou zijn, voor 25.000 gulden zou men spekkoper zijn, en vertrok weer na 5 minuten.

Bij thuiskomst heb ik EVV Eindhoven gebeld, of ze interesse hadden, en kreeg te horen dat ze al tien jaar een oog hadden op mij.

De volgende dag heb ik het contract getekend, en te horen kreeg dat Helmond Sport wat meer gevraagd had.

Helaas was deze overgang niet gepland, maar ik was genoodzaakt deze stap te nemen.